بررسی رابطه ویژگی‌های شغلی و سطح استرس شغلی در پرستاران بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان

مقدمه: استرس شغلی شرایطی است که در محیط کار به عنوان بخشی از ایفای نقش کارمندی به وجود آمده و نیازمند پاسخ‌های سازگارانه است و امروزه به یکی از بخش‌های مورد توجه حرفه پرستاری تبدیل شده است. از جمله مهم‌ترین عوامل ایجادکننده استرس شغلی ویژگی آن شغل از جمله ماهیت، تنوع، اهمیت، آزادی عمل در کار و بازخورد است این مطالعه با هدف بررسی رابطه ویژگی‌های شغلی و سطح استرس شغلی پرستاران بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان انجام گرفت. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که به روش مقطعی بر روی کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان (297 نفر) به صورت سرشماری انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه سه قسمتی ویژگی‌های دموگرافیک، پرسشنامه «شناخت شغل جان واگنر» و پرسشنامه «استرس شغلی استایمر» بود که به صورت خودگزارش‌دهی تکمیل گردید. علاوه بر گزارش پایایی و روایی ابزارهای مورد استفاده در کشورمان، همبستگی بین آیتم‌های پرسشنامه شناخت شغل 86/0 و آیتم‌های استرس شغلی 82/0 با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.16 و آزمون‌های آماری association linear-by-linear و 2 و رگرسیون رتبه‌ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که 7/72% واحدهای پژوهش مؤنث، 6/59% متأهل،‌ 6/64% کمتر از 5 سال سابقه کار به عنوان پرستار داشته و 3/33% در بخش‌های ویژه مشغول به کار بوده و 9/87 آن‌ها دارای مدرک تحصیلی کارشناسی بوده‌اند. 5/53% توان بالقوه انگیزشی (MPS) پایین و استرس شغلی 6/64% واحدهای مورد پژوهش در سطح متوسط بوده و رابطه آماری بین آن‌ها معناداری بود (05/0p